افزایش مصرف گلوکزآمین و مرگ سلولهای پانکراس و افزایش خطر ابتلأ به دیابت

مصرف دوز زیاد و طولانی مدت گلوکزآمین سبب مرگ سلولهای پانکراس و افزایش خطر ابتلأ به دیابت می گردد. جزئیات این تحقیق درمجلۀ Endocrinology به چاپ رسیده است. مصرف در محیط آزمایشگاهی(in vitro) سبب افزایش مرگ سلولهای پانکراس تولید کنندۀ انسولین می شود، پدیده ای که با ابتلأ به دیابت مرتبط می باشد. افزایش سرعت مرگ سلولها با دوز مصرف گلوکزآمین و مدت زمان قرار گرفتن سلولها در معرض این ماده مرتبط است.

پرفسور Picard می گوید: در این تحقیق ما 5 تا 10 برابر بیشتر از غلظت گلوگزآمین توصیه شده توسط شرکتهای سازنده یعنی 1500 میلیگرم در روز استفاده کردیم. در تحقیقات قبلی مشخص گردید که اکثر استفاده کنندگان از گلوکزآمین میزان مصرف این ماده را با تصور اثر بخشی بیشتر، افزایش می دهند.

Picard و گروهش نشان دادند که گلوکزآمین سبب آغاز مکانیزمی می شود که در آن سلول به کاهش قندخون بالا تمایل می یابد. این مکانیزم دارای تأثیرات منفی بر مقدار پروتئین SIRT1 که یک پروتئین حیاتی برای بقاء سلول است، می گردد. افزایش غلظت گلوکزآمین سبب کاهش غلظت پروتئین SIRT1 شده و سبب مرگ سلولها در بافتهایی می شود که مقدار این پروتئین در آنها بسیار فراوان است مانند پانکراس.

افرادی که مقدار زیادی گلوکزآمین به مدت طولانی مصرف می کنند و کسانی که مقدارپروتئین SIRT1 در سلولهایشان کم است، بیشتر در معرض ابتلأ به دیابت می باشند. در برخی گونه های پستانداران با افزایش سن مقدار پروتئین SIRT1کاهش می یابد این پدیده در انسان هنوز مشخص نشده است و چنانچه با افزایش سن این اتفاق در انسان نیز صورت گیرد، افراد مصرف کنندۀ گلوکزآمین بیشتر در معرض خطر ابتلأ به دیابت قرار خواهند داشت.

نکتۀ کلیدی در این تحقیق این است که استفاده از گلوکزآمین باید با احتیاط در دوز مشخص و در مدت زمان معین برای افرادی که مشکلات جدی در مفاصل خود دارند توصیه شود.

منبع: www.sciencedaily.com